Er is die ene vraag die mensen vaak stellen, meestal goedbedoeld: "Maar... hoe voelde jij je dan? Had je niet ergens een idee van: dit is niet goed?" En elke keer voel ik een soort kortsluiting.

Wat gebeurt hier? Is dit nou “gewoon ouwehoeren”? Of zit er een onderliggende boodschap in? Het is ingewikkeld om dat te onderscheiden. Zeker omdat ik zelf ook geen preuts persoon ben. Ik kan lomp zijn, scherp uit de hoek komen, en ik bloos niet bij het woord “seks”. Maar laat me dit zeggen: ik heb nooit, maar dan ook echt nooit, om die piemelfoto’s gevraagd.

Is het een waardevolle aanvulling of een gevaarlijke vervanging van professionele therapie?

Voor het meisje dat dacht dat ze niets meer kon bereiken, omdat ze was uitgebuit. Een stem die elke survivor hoort te horen.

Is het dan nog de moeite waard om aangifte te doen? In mijn nieuwste blog deel ik mijn eerlijke verhaal over de twijfels & de strijd.

In plaats daarvan keek Janneke me aan en zei: "Uhm, als je wilt dat ik je help, moet je wel praten. Ik heb hiervoor gestudeerd, en als je ni

Veel mensen verlangen naar geluk op een gouden dienblad, kant-en-klaar. Maar wil jij écht meer geluk? Lees dan verder.

Als ik kijk naar de wereld van stichtingen en organisaties die strijden tegen mensenhandel, valt me iets op dat me diep teleurstelt.

Ik herinner me hoe het voelde, alsof ik niet echt in mijn eigen lichaam aanwezig was. Het was alsof ik mezelf van een afstand zag.